Jubileusz Sióstr Benedyktynek Misjonarek w Chełmie

ZAPROSZENIE NA BENEDYKTYŃSKIE SYMPOZJUM JUBILEUSZOWE
6 września 2017
JUBILEUSZ 100-LECIA ZGROMADZENIA W MIECHOWIE
10 września 2017

Jubileusz Sióstr Benedyktynek Misjonarek w Chełmie

Na chełmskiej Górze już od poniedziałku 4 września rozpoczęły się duchowe przygotowania do przeżycia uroczystości odpustowych, które w tym roku zostały połączone z Jubileuszem setnej rocznicy powstania naszego Zgromadzenia.

Triduum maryjne przygotowujące do uroczystości poprowadził ks. Bartłomiej Krzos z diecezji sandomierskiej. Codziennie nasza wspólnota zakonna uczestniczyła w wieczornej Mszy Świętej, procesji połączonej z odmawianiem różańca w chełmskim rosarium i apelu jasnogórskim.

Naszym duchowym przygotowaniom towarzyszyły również intensywne przygotowania zewnętrzne związane z przyjęciem zaproszonych gości i sióstr.

Obchody jubileuszowe rozpoczęłyśmy w czwartek 7 września uczestnicząc we Mszy Świętej o godzinie 18:00 na którą przybyło już wiele sióstr z różnych placówek z Matką Generalną Marceliną Kuśmierz na czele.

Mszę Świętą i Słowo Boże wygłosił do nas Ksiądz Biskup pomocniczy Archidiecezji Lubelskiej Józef Wróbel. Watro zaznaczyć, że intencją, w której
Ks. Biskup sprawował Eucharystię była modlitwa za nasze Zgromadzenie. Również ks. Proboszcz Andrzej Sternik we wstępie do Mszy Świętej przypomniał o naszym Jubileuszu, jak również o tym, że w bieżącym roku Siostry Benedyktynki Misjonarki rozpoczynają 50 rok swojej posługi u stóp Chełmskiej Pani.

Od godziny 21:00 rozpoczęło się Czuwanie młodzieży z Siostrami Benedyktynkami. Modlitwę rozpoczęłyśmy od odśpiewania Apelu Jasnogórskiego w Bazylice, po czym uczestnicy modlitwy udali się na Drogę Krzyżową po chełmskiej Kalwarii. Rozważania Drogi Krzyżowej związane były z objawieniami fatimskimi, których setną rocznicę obchodzimy w tym roku. Patrząc na postaci fatimskich pastuszków i my – siostry Benedyktynki Misjonarki oraz wszyscy uczestnicy nabożeństwa – zostaliśmy wezwani do weryfikacji naszych życiowych postaw i wejścia z nową gorliwością na drogę pokuty i wyrzeczenia. Pięknym rozważaniom towarzyszył śpiew piosenek nawiązujących do poszczególnych rozważanych stacji przygotowany i poprowadzony przez s. Bogusławę i s. Franciszkę.

Naszej modlitwie towarzyszył też pewien wysiłek ponieważ chełmska Kalwaria przebiega miejscami po stromym i wznoszącym się w górę terenie, co również przypominało nam o trudzie drogi, którą dla naszego zbawienia podjął Pan Jezus.

Następnym punktem programu była modlitwa uwielbienia w Bazylice, gdzie przy pięknym śpiewie naszych Sióstr – ubogaconym dźwiękiem gitary i wiolonczeli oraz tekstach pełnych głębokiej treści odczytywanych przez młodzież i nasze Siostry – mogłyśmy się zapatrzeć na Eucharystycznego Pana, przed Nim wyciszyć nasze serca i dziękować mu za powołanie do życia naszej rodziny zakonnej. Modlitewne czuwanie zakończyło się tuż przed północą, ale modlitwa w chełmskiej Bazylice trwała dalej przez całą noc.

W piątek 8 września od rana w Sanktuarium Matki Bożej Chełmskiej gromadzili się przybyli pielgrzymi, często piesi. Już od porannej Mszy Świętej sprawowanej przez ks. Bp. Mieczysława Cisło siostry Benedyktynki Misjonarki czynnie włączyły się w przebieg liturgii. Przed rozpoczęciem każdej Mszy Świętej s. Blanka starała się przybliżyć zebranym pielgrzymom również nasze Zgromadzenie, jego historię i jego teraźniejszość. Siostra Blanka mówiła między innymi :

Celem dla Sióstr Benedyktynek Misjonarek posługujących tu od 7 września 1968 r. – jest świętowanie – wraz z Wami – Jubileuszu 100- lecia Zakonu w tym szczególnym miejscu, na styku granic, narodów, kultur, w bliskości miejsc związanych z początkami Zgromadzenia. Każdy mógłby dopisać swoją osobistą i pogłębioną motywację, ale to, co łączy wszystkich to, bycie blisko Maryi z Góry Chełmskiej, która w tym pięknym wizerunku, w roku 2017, niejako przywołuje nie tylko wydarzenia Fatimy, ale jego główne przesłanie – wynagrodzenie, wezwanie do nawrócenia, konieczność modlitwy. Te 3 wymiary doskonale uwidaczniają się w benedyktyńskiej koncepcji duchowego rozwoju, będącej podstawą naszego życia we wspólnocie świętującej 100-lecie istnienia. To właśnie św. Benedykt w swej Regule – zredagowanej w VI w, a którą żyjemy po dzień dzisiejszy – zaprosił do podążania ścieżkami Ewangelii, życia nią, do metanoi czyli nawrócenia – przemiany życia, obyczajów; do wynagradzania za wybieranie życiowej łatwizny i popełnianie zła oraz do modlitwy nieustannej – czyli chodzenia w obecności Bożej oznaczającej osadzenie swoich myśli, pragnień, uczuć, działań, motywacji w samym Bogu, powierzeniu się Jego Miłosiernej Miłości.

Tą drogą kroczyła nasza Założycielka – M. Jadwiga Kulesza OSB dając początek naszej wspólnocie zakonnej w Białej Cerkwi koło Kijowa 24 czerwca 1917 . Można więc powiedzieć, że benedyktyńska droga, którą kroczyła M. Jadwiga na Wschodzie, spotkała się z pragnieniem Maryi wyrażonym w Fatimie na Zachodzie Europy w tak trudnych czasach.

Nie jest więc to dzieło przypadku, że dziś celebrujemy te wydarzenia łącznie. Był i jest to zamysł Bożej ekonomii zbawienia, w którą wpisują się dzieje Waszego pięknego pobazyliańskiego sanktuarium, sięgającego w swej architekturze XIII w., a będącego też siedzibą chełmskiej diecezji prawosławnej; był i jest to zamysł Bożej ekonomii zbawienia, w którą wpisują się dzieje Fatimy, które przywołujemy dziś przed – pochodzącym z ok. XIII w. – pięknym i cudownym i koronowanym wizerunkiem Matki Bożej – Hodegetrii czyli wskazującej drogę; był i jest to zamysł Bożej ekonomii zbawienia, w którą wpisują się dzieje naszej wspólnoty zakonnej – Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek.

Ta wspólnota zakonna, która w tym miejscu rozpoczyna 50 czyli jubileuszowy rok posługiwania – od początku swego istnienia wsłuchuje się w Słowo – Słowo Boga zgłębiane w codziennej lekturze i medytacji Lectio divina, Słowo – które ją oświeca i prowadzi po ścieżkach codzienności, czyniąc otwartymi na potrzeby braci spotkanych w drodze. Ta wrażliwość na Słowo pozwoliła – zgodnie z wezwaniem Maryi – czynić wszystko, co powie, co wskaże Syn. Tak powstała pierwsza ochronka dla dzieci osieroconych wskutek wojennych działań w Białej Cerkwi koło Kijowa. Tu objawiła się SIŁA WIELKICH POLAKÓW – M. Jadwigi Kuleszy, p. Jadwigi Alexandrowicz i całej Jej Rodziny, które widząc dramat ludzki, niedostatek materialny i duchowy, podjęły trud opieki nad najbardziej potrzebującymi. Mimo zagrożenia życia, tułaczki uwarunkowanej ścierającym się zagrożeniem bolszewicko-nazistowskim, Siostry pozostały wierne Bogu oraz tym, których On im powierzył. (…….)

Z biegiem lat i wrażliwością na znaki czasu wspólnota zaczęła się rozwijać i podejmować nowe wyzwania mimo, iż na Kresach pozostawiła swoje serca i domy. Siostry, wierne charyzmatowi – uciekając w stronę centralnej Polski – podejmowały nowe wyzwania idąc i głosząc prosto na krzywych liniach. Tę historię wędrówki Zgromadzenia ukazuje okolicznościowa wystawa. Tak powstały pierwsze domy w strukturach dzisiejszej Archidiecezji Lubelskiej, diecezji radomskiej, elbląskiej, ełckiej, Archidiecezji Gdańskiej, diecezji włocławskiej, zamojsko-lubaczowskiej, kieleckiej, zielonogórsko-gorzowskiej i Archidiecezji Krakowskiej. W Polsce benedyktynki misjonarki posługują w parafiach, katechizują, prowadzą przedszkola, szkoły i ośrodki specjalne, dom pomocy społecznej, podejmują działalność kurialną i dydaktyczną na uczelniach wyższych.

Siostry dotarły również poza granice naszej Ojczyzny. Za Oceanem, w posługując wśród osób starszych i emerytowanych kapłanów oraz prowadząc przedszkole i dom rekolekcyjny. Wsłuchując się w głos Kościoła, który ze swej natury jest misyjny, podjęły posługę w dalekiej Brazylii – prowadząc działalność duszpasterską, opiekuńczo-wychowawczą i dydaktyczną wśród miejscowej ludności, a także w Ekwadorze, katechizując, świadcząc posługę medyczną oraz prowadząc dom dziecka i żłobek. Wymownym znakiem obecności i posługi Sióstr Benedyktynek Misjonarek była misja milczenia prowadzona przez niemal 25 lat w dalekiej Libii – dziś dotkniętej wojną. Na sąsiadującej z nami Ukrainie – w 12 wspólnotach – Siostry podejmują pracę duszpasterską, katechetyczną, kurialną, prowadzą świetlice, pomagają w prowadzeniu domów dziecka. (….)

M. Jadwiga, nasza Założycielka, w całym swym niełatwym życiu, dała się poprowadzić Opatrzności i łasce Ducha św., skrywając siebie w Sercu Pana. Również my, dziś, mamy możliwość złożenia wszystkiego, co nas stanowi, z czym tu przybywamy, w Sercu Jezusa przez ręce Maryi, wskazującej na Niego. Wymowną pieczęcią Kościoła – dla tego osobistego aktu – jest udzielony Zgromadzeniu na Rok Jubileuszowy dar ODPSUTU ZUPEŁNEGO, z którego mogą korzystać osoby uczestniczące w tej liturgii, będące w stanie łaski uświęcającej, bez przywiązania do grzechu i ofiarujące modlitwę w intencjach wskazanych przez papieża.

Zabierzmy z sobą nie tylko pamiątkowe obrazki jubileuszowe, które rozdają Siostry, ale nade wszystko – wynikający z odpustu – dar POKOJU CHRYSTUSA, będący fundamentem naszego benedyktyńskiego – chrześcijańskiego życia…”

Punktem kulminacyjnym uroczystości była Suma Pontyfikalna sprawowana o godzinie 11:30 pod przewodnictwem ks. bp. Witalija Skomarowskiego z pobliskiego Łucka, gdzie również posługują nasze Siostry a przede wszystkim gdzie spoczęła nasza Matka Założycielka Jadwiga Kulesza. Mszę Świętą koncelebrowali również biskupi lubelscy abp Stanisław Budzik pasterz diecezji i bp pomocniczy Mieczysław Cisło. W wygłoszonej homilii bp Skomarowski nawiązywał do treści obchodzonego święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, objawień fatimskich, a nade wszystko – ukazywał Maryję jako tę, do której każdy człowiek może przyjść ze swoimi najskrytszymi tajemnicami i życiowymi problemami będąc pewnym, że Ona je wszystkie ogarnia, przytula i zamyka w swym sercu, aby przedstawić je Bogu. Liturgię eucharystyczną zakończył akt zawierzenia Polski i świata Niepokalanemu Sercu Maryi .

Całą oprawę liturgiczną Mszy Świętej przygotowały siostry Benedyktynki włączając w nią również osoby związane z chełmską wspólnotą, jak również ubogaciła ją swym pięknym śpiewem nasza zakonna Schola Benedicamus Domino pod dyrekcją
s. Gergorii Dworakowskiej OSB.

Na zakończenie liturgii zabrała głos nasza Matka Generalna wspominając naszą historię, pracę w Polsce i poza jej granicami i dziękując zarówno siostrom jak i wszystkim, którzy wspierają naszą posługę swoją modlitwą i różnoraką pomocą.

Następnie udałyśmy się w procesji, której zwieńczeniem było odśpiewanie hymnu: Ciebie Boga wysławiamy. Po zakończonej modlitwie siostry i zaproszeni goście udali się na posiłek i dalsze wspólne świętowanie do Sali użyczonej nam dzięki życzliwości ks. Proboszcza Andrzeja Sternika.

Po wspólnym obiedzie część sióstr udała się w drogę powrotną do swych domów, pozostałe siostry pozostały z naszą chełmską wspólnotą do soboty.

W obchody Jubileuszu wpisały się również dzieci. Tradycyjnie, na Mszę św. odpustową o godz. 16,00 zgromadziły się, przynosząc ze sobą przybory szkolne, by otrzymać błogosławieństwo na rozpoczynający się rok szkolny. Schola dziecięca w okolicznościowych „benedyktyńskich” koszulkach odczytała czytania i wykonała śpiewy, nie zabrakło też w ich wykonaniu naszego zgromadzeniowego hymnu na 100 – lecie istnienia. Po zakończeniu liturgii Mszy św. dzieciaki wykrzyknęły kilkakrotnie radosne zawołanie: „świętuj z nami – Benedyktynkami”!

Pomimo tego, że nasz Jubileusz odbywał się w czwartek i piątek czyli w dni robocze mogłyśmy się cieszyć obecnością sporej grupy sióstr z różnych placówek. Łącznie z chełmską wspólnotą Jubileusz u stóp Matki Jedności przeżywało 40 Sióstr Benedyktynek Misjonarek, które przybyły z następujących placówek: z Ełku, Kwidzyna, Biłgoraja, Otwocka, Puław, Lublina, Zielonej Góry, Łomży i Łucka.

Chcemy wszystkim podziękować za wspólną modlitwę, obecność i świętowanie w tym szczególnym miejscu, które otacza swą matczyną opieką Matka Boża.

Z ufnością i nadzieją rozpoczynamy 50 rok posługi Sióstr Benedyktynek Misjonarek na chełmskiej ziemi.