JUBILEUSZ W KWIDZYNIE

ZAPROSZENIE NA PIKNIK POLONIJNY W CHICAGO!
14 września 2017
JUBILEUSZ W GDAŃSKU
17 września 2017

Dnia 16 września 2017 roku po wielotygodniowych przygotowaniach, odbył się jubileusz sióstr benedyktynek w Kwidzynie. Dom kwidzyński ma swoje szczególne miejsce w historii zgromadzenia.

Siostry Benedyktynki Misjonarki wpisały się mocno w dzieje diecezji warmińskiej a obecnie elbląskiej, ponieważ po  II wojnie światowej, kiedy siostry musiały opuścić swe domy na Ukrainie ze zbolałym sercem, szukały dla siebie miejsca w Polsce z przesuniętym

i granicami. I takim bardzo gościnnym miejscem stał się dla sióstr Kwidzyn i jego okolice. Tutaj trafiły siostry na zaproszenie ks. Proboszcza z parafii św. Trójcy – Szczepana Smarzycha w roku 1945. Podejmowały wówczas każdą _pracę – opiekuńczą, wychowawczą, charytatywną, parafialną, bo nie brakowało jej w kilka miesięcy po wyzwoleniu w zniszczonym jeszcze mieście.

Siostry na początku zmieniały miejsce zamieszkania, by ostatecznie zamieszkać w dużym budynku na ul. Warszawskiej 39 i po koniecznych remontach zostać tam do dziś, czyli ponad 70 lat. W czasie kwidzyńskiej historii zgromadzenia, było także prowadzony Domu Dziecka.  Siostry uczyły też przez wiele lat dziewczęta haftu i szycia. W wyniku działań nieprzychylnych Kościołowi Dom Dziecka został zamknięty w roku 1951. Jednak to nie załamało sióstr i przez całe lata prowadziły działalność apostolską.  Zajmowały się ponadto prowadzeniem introligatorni, pracowni haftu, pracy parafialnej, pielęgniarstwem i gospodarstwem.

Kwidzyn to miejsce szczególne dla całych pokoleń benedyktynek, ponieważ tutejszy dom na ul. Warszawskiej przez 40 lat był domem Generalnym Zgromadzenia. Tutaj stawiały swe pierwsze kroki siostry w formacji zakonnej, rozwijały swe duchowe życie podczas rekolekcji i spotkań formacyjnych. Swój złoty jubileusz Zgromadzenie obchodziło w katedrze św. Jana Ewangelisty w obecności prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego.

Liturgii podczas 100 – lecia, również w kwidzyńskiej katedrze pw. św. Jana Ewangelisty przewodniczył Jego Ekscelencja  Biskup Elbląski  Jacek Jezierski.  Gościł nas w kwidzyńskiej katedrze ks. Dziekan Ignacy Najmowicz. Zaproszenie na uroczystość przyjęli wszyscy księża Proboszczowie kwidzyńskich parafii oraz dekanatów. Przybyło wielu kapłanów związanych z naszym Zgromadzeniem zarówno teraz jak i przez lata pobytu zgromadzenia w Kwidzynie.  Na uroczystość przybył  burmistrz Andrzej Krzysztofiak. Przybyły siostry z innych zgromadzeń diecezji elbląskiej wraz z o. Piotrem Wiśniewskim CSsR, Referentem Diecezjalnym ds. Zakonów Męskich  i s. Teresą Więcek RM Referentką Diecezjalną. Przybyli dyrektorzy szkół, nauczyciele, lekarze, przedstawiciele wielu instytucji. A przede wszystkim przybyło bardzo wielu mieszkańców Kwidzyna i okolic. Było to ogromną radością sióstr, bo najlepiej świadczyło o życzliwości i przyjaźni jaką siostry są obdarzane. Wspaniały to był widok widzieć zapełnioną kwidzyńska katedrę, która do małych nie należy.

Przed uroczystą liturgią kilka słów o historii Zgromadzenia w ciepły i serdeczny sposób przekazały nam dzieci w montażu słowno-muzycznym, przygotowanym przez s. Cecylianę Mazurkiewicz. Wprowadziło to rodzinny klimat oczekiwania na dalszą uroczystość.

Bezpośredniego wprowadzenia i przywitania przybyłych gości dokonała s. Przeł. Krystiana Chojnacka. Oprawą muzyczną oraz przygotowaniem chóru do uroczystości zajęła się Karolina Szczepańska. Był to również miły akcent z tego powodu, że chór chciał podjąć się przygotowania uroczystości , jako  gestu wdzięczności dla sióstr. Oprawę liturgiczną przygotowały siostry wraz z osobami świeckimi. W homilii  ks. Biskup nawiązał do postaci Matki Założycielki Jadwigi Kuleszy i skupił się na początkach powstania Zgromadzenia na Kresach. Przypomniał, że dany przez Ducha Świętego 100 lat temu charyzmat osobie M. Jadwigi, był  nie tylko dla niej samej, lecz dla duchowego dobra innych. Natomiast dokonując później wpisu do księgi pamiątkowej, ks. Biskup podzielił się refleksją :”…Medytuję nad charyzmatem założycielki Sióstr matki Jadwigi Kuleszy oraz nad dziejami Zgromadzenia na Kresach Wschodnich Rzeczypospolitej na Wołyniu, a po II wojnie światowej w dawnych Prusach Wschodnich. Deus mirabilis,”

  1. Marcelina Kuśmierz w kilku słowach wyraziła również wdzięczność nie tylko Bogu, ale kapłanom, władzom miasta, wielu gościom i mieszkańcom Kwidzyna i okolic za ponad 70- letnią wspólna historię. Jak  wspomniała, jubileusz to duchowa wędrówka w głąb historii.

 

Znakiem więzi z kwidzyńską historią naszego pobytu w Kwidzynie była liczna obecność nie tylko M. Marceliny Kuśmierz, M. Martyny Wysockiej, s. Wikarii Bożeny Łubiarz, ale wielu sióstr, które przybyły nawet z bardzo odległych placówek.

W katedrze była okazja przez kilka tygodni oglądać bogatą w treść i zdjęcia wystawę prezentującą historię i działalność sióstr benedyktynek, przygotowaną przede wszystkim przez

  1. Dobrawę Piaścik przy pomocy s. Nazarii Nizio i kilku innych sióstr.

Po Eucharystii, wszyscy uczestnicy liturgii zostali zaproszeni do domu sióstr  przy ul. Warszawskiej 39, gdzie w ogrodzie przygotowany został posiłek dla wszystkich, wspólne zabawy, tańce i konkursy. Był to czas na serdeczne i wzruszające rozmowy, wspomnienia, spotkania – czasem nawet po wielu latach.  Nasi goście i nawet zupełnie przypadkowi mieszkańcy Kwidzyna „zwabieni” muzyką i tańcami, podchodzili i składali życzenia i obdarowywali siostry prezentami. Podczas tego spotkania zostały rozstrzygnięte dwa konkursy. Pierwszy organizowany przez Zgromadzenie oraz drugi organizowany przez siostry katechetki w kwidzyńskich szkołach. Polecenie dotyczyło przygotowania najlepszej urodzinowej kartki z życzeniami dla sióstr. Życzenia były przepiękne i wcale nie było łatwo wyróżnić te najpiękniejsze. Goście czuli się dobrze i dopiero czas na następny punkt jubileuszowego  dnia spowodował, że trzeba było powoli opuszczać benedyktyńskie ogrody. A następny punkt był naprawdę wyjątkowy i niejeden raz zakręciła się łza w oku. O godz. 17.00 rozpoczęło się nabożeństwo na cmentarzu. Poprowadził je ks. Czesław Pachałko, który od wielu lat zaprzyjaźniony jest z kwidzyńskim domem i znał wiele sióstr spoczywających na kwidzyńskim cmentarzu. Treść nabożeństwa wywołującego to zadumę, to uśmiech, to wzruszenie i wspomnienia przygotowała s. Cecyliana Mazurkiewicz. Właśnie na cmentarzu kwidzyńskim spoczywa ta część Zgromadzenia, która zadecydowała, że dziś możemy obchodzić 100 – lecie. A jest to prawie 50 sióstr ! Było to najlepsze i jakże bardzo potrzebne podsumowanie jubileuszowego dnia.

To prawdziwy zaszczyt i wyróżnienie doczekać takiego dnia. Pełne wzruszeń siostry dziękowały Bogu za wszystkie dary duchowe jubileuszowego dnia, jak i błogosławieństwo ładnej pogody, która pozwoliła zaprosić wszystkich gości do naszego ogrodu. Cała kwidzyńska wspólnota, pomimo wielu innych obowiązków i wyzwań, stanęła na wysokości zadania i przygotowała dzień jubileuszowy z oddaniem i poczuciem wyróżnienia. Warto zaznaczyć, że przy tej okazji siostry doświadczyły wiele życzliwej pomocy, także tej czysto organizacyjnej na wielu polach, od mieszkańców  Kwidzyna i naszych przyjaciół i nawet trudno byłoby wymienić wszystkich by o nikim nie zapomnieć. Pomocą w  przywiezieniu namiotów i stołów służył p. Ryszard Dudziak. Włączyła się młodzież, która pomagała przygotować ogród i wręczała pamiątkowe upominki. Nie brakło życzliwych słów w lokalnej prasie. Jeszcze wieczorem był czas na wspólne nieszpory, kolację, rozmowy i siostrzane spotkania.

Niech Bóg wynagrodzi wszystkim a Jemu samemu niech będzie chwała i uwielbienie za ten czas, za lata na kwidzyńskiej placówce.

Deo Gratias!

Jubileusz w Kwidzynie wpisuje się w kalendarium lokalnych uroczystości realizowanych pod auspicjami Senatu RP w ramach projektu 100 LAT POSŁUGI BENEDYKTYNEK MISJONAREK W SŁUŻBIE POLSCE POZA GRANICAMI KRAJU.